Opis głównych działań
1. Wspólnota św. Józefa (2010-2022)
Z dniem 31 października 2022 roku, po dwunastu latach nieprzerwanego funkcjonowania, zakończył działalność Dom Św. Józefa Stowarzyszenia SPES. Tego dnia ostatni nasz podopieczny znalazł schronienie w innej placówce. Działania zmierzające do tego rozpoczęliśmy w styczniu 2022 roku, co wiązało się z uzyskaniem zgód sądu na umieszczenie podopiecznych w domach pomocy społecznej.
Dom Św. Józefa był miejscem, w którym zamieszkiwały na zasadach rodzinnych osoby z niepełnosprawnością intelektualną oraz ich przyjaciele, opiekunowie. Przez te 12 lat tworzyliśmy miejsce, które dawało nie tylko schronienie, ale przede wszystkim relacje we wspólnocie. Niepełnosprawni mieszkańcy funkcjonowali w Domu „jak u siebie”. Wspólnie przygotowywali posiłki, dbali o porządek, spędzali czas wolny. Byli w sercu społeczności SPES.
Niepełnosprawni mieszkańcy, dzięki takiemu modelowi Domu, stale byli aktywni, uczyli się czynności domowych, mieli wpływ na swoją codzienność. Stały kontakt z pełnosprawnymi socjuszami i asystentami sprawiał, że żyli oni wśród przyjaciół, którzy chcieli spędzać z nim czas i którzy sami odnajdywali w tym wartość. Model Domu opierał się na ochotnikach i własnym finansowaniu, tj. ze środków niepełnosprawnych mieszkańców oraz środków własnych Stowarzyszenia. W domu nie był zatrudniony personel.
Gdy przyszła pandemia, mieliśmy bardzo ograniczone możliwości działania z powodów: odgórnej izolacji i tym samym drastycznego zmniejszenia ilości osób wspierających Dom, trudności zdrowotnych członków zespołu i skutków zachorowań na Covid-19. Podjęliśmy wówczas próbę zinstytucjonalizowania Domu, która miały zabezpieczyć funkcjonowanie Domu w dłuższej perspektywie. Niestety nie zdołaliśmy przekonać żadnej instytucji do finansowej partycypacji w jakiejkolwiek formie: finansowania, dofinansowania, zlecenia zadania.
Kontekstem podejmowanej decyzji była konieczność pozyskania wielomilionowych kwot na zakup oraz adaptację i remont budynków będących aktualną siedzibą naszego ośrodka terapii dla osób niepełnosprawnych (Warsztat Terapii Zajęciowej opisany w III.3). Obecnie finalizujemy działania, które prowadzić będą do sprzedaży siedziby Domu oraz siedziby Ośrodka Poradnictwa.
Dziękujemy wszystkim osobom, które tworzyły społeczność Domu oraz wspierały nas w różnych formach.
Dom zakończył swoją działalność, natomiast pozostajemy w relacji z niepełnosprawnymi mieszkańcami. Część członków zespołu sprawuje opiekę prawną wobec podopiecznych. Oznacza to, że mamy wpływ na to, gdzie podopieczni mieszkają i dbamy o to, aby mieli jak najlepsze warunki. Współpracujemy z palcówkami, w których się znajdują. Podopieczni – Elżbieta, Marcin, Jacek, Aleksander – uczestniczą nadal w zajęciach naszego Warsztatu Terapii Zajęciowej i dzięki temu utrzymują wieloletnie relacje z bliskimi osobami. Stowarzyszenie organizowało transport do Warsztatu i pokrywało jego koszt. Wolontariusze dbają o to, aby podopieczni brali udział we Wspólnotach Spotkań.
2. Wspólnoty Spotkań i Obozy Terapeutyczne (działają od roku 1986)
Kontynuowaliśmy prowadzenie Wspólnot Spotkań przez cały rok. Osoby z niepełnosprawnością oraz wolontariusze spotykali się w ramach Klubu Integracyjnego, Wspólnoty Spotkań dla dzieci oraz Wspólnoty Spotkań dla dorosłych.
Wspólnota Spotkań dla dorosłych w pierwszym semestrze gromadziła się przy parafii ojców Oblatów na Koszutce. Kontynuowała dotychczasowy schemat spotkań. Zajęcia zaczynały się grami integracyjnymi. Rodzice angażowali się w organizację – robili zakupy i przygotowywali poczęstunek. Kolejnym punktem dnia była wspólna modlitwa prowadzona przez asystenta, ale angażująca wszystkich obecnych. Ostatnim punktem spotkania był poczęstunek. Ważny moment, gdy przy wspólnym stole opiekunowie, uczestnicy i asystenci rozmawiają ze sobą, słuchają się – są dla siebie grupą wsparcia. Raz na kwartał w ramach Wspólnoty odbywała się Msza Św. z udziałem kapelana Stowarzyszenia SPES. Scenariusze zajęć integracyjnych dotyczyły m.in. gier planszowych, gier w grupach, kolędowania, zajęć rękodzielniczych, np. tworzenie palm wielkanocnych, zajęć fitness.
W drugim semestrze Wspólnota Spotkań dla dorosłych zmieniła swoją lokalizację na dzielnicę Stare Panewniki. Spotkania zaczęły się odbywać w budynku Warsztatu Terapii Zajęciowej. Wiązało się to z planem przenoszenia całej działalności SPES w to miejsce, z planem wykupu obiektu, w którym znajduje się Warsztat. W pierwsze soboty miesiąca Wspólnota spotykała się na Mszy Św., agapie. Odpowiedzialność za organizację spotkań oraz ich przebieg przyjęli na siebie rodzice – opiekunowie osób z niepełnosprawnością
Klub Integracyjny kontynuował organizowanie wycieczek. Zasadniczym celem była integracja. Uczestnicy spędzali czas z pełnosprawnymi asystentami. Zdobywali wiedzę z różnych tematów, poszerzali horyzonty i nabierali obycia społecznego, np. poprzez trening zachowania się w kinie, restauracji czy w autobusie. W ramach klubu udało się zrealizować: wyjazd do żubrowiska w Pszczynie, do nadleśnictwa Knurów, gdzie uczestnicy sadzili drzewa, do Muzeum Wsi Kieleckiej Tokarnia, do Jaworzna na Polskie Malediwy, a także pieczenie pierników oraz wyjście na kręgle. Co wartościowe podczas wyjazdów asystenci dbali o budowanie relacji z lokalną społecznością. Przykładowo, w nadleśnictwie Knurów uczestnicy spotkali się z nadleśniczym, wspólnie spędzili czas przy ognisku, słuchając ciekawostek o lesie.
Wspólnota Spotkań dla dzieci spotykała się w przedszkolu Sióstr Notre Dame w Brynowie. Zajęcia organizowali razem rodzice dzieci oraz młodzi asystenci, głównie studenci i młodzież licealna. Grupa ma świetną lokalizację tuż przy lesie i często wybiera się na przyrodniczy spacer. Dzieci chętnie bawią się także na placu zabaw czy w basenie kulkowym. Asystenci prowadzą zajęcia integracyjne. Przykładowe zajęcia, które się odbyły to: jesienne wyklejanki, pieczenie pierników.
Obóz letni odbył się w sierpniu jako podsumowanie całorocznych spotkań. Grono asystentów licznie zasilili Skauci Europy z wielu miast Polski. Asystenci wraz z uczestnikami wypełniali codzienność różnymi zajęciami. Wspólnie przygotowywali posiłki, zmywali naczynia, ale też grali w piłkę i wędrowali po okolicy. Oto kilka słów świadectwa jednego z asystentów:
„Gdy wypoczynek się kończył, niejednemu popłynęła łza wzruszenia. Stworzyliśmy wspólnotę, gdzie każdy był chciany, kochany i w pełni akceptowany takim, jakim jest. Sprawni intelektualnie asystenci zobaczyli, że uczestnicy stali się ich prawdziwymi przyjaciółmi i że w budowaniu relacji nie przeszkodziły żadne bariery. Znaleźliśmy wspólny język. Nieważne czy było to uszycie nowego krawata, zrobienie komuś kawy, nauka języka migowego, żeby dogadać się z Kamilem, który nie słyszy, czy ukrywanie baniaków dla żartu. Ważne, że dostrzegaliśmy w drugim człowieku bliźniego, który uczy kochać.”
W drugim semestrze asystenci ponownie wyjechali na integrację, aby zacieśniać więzi i planować kolejny obóz. Wyjechali do Wiednia pociągiem i z tego co powiadali to świetnie się bawili. Skorzystali także z gościnności duszpasterstwa akademickiego w Wiedniu, spacerowali po winnicach czy odkrywali stolice Austrii nocą.
3. Warsztat Terapii Zajęciowej im. Ojca Stanisława Bocera OMI (działa od roku 1999)
Warsztat Terapii Zajęciowej to miejsce rehabilitacji zawodowej i społecznej dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną (uczestników). W roku 2022 w zajęciach uczestniczyły łącznie 33 osoby. W Warsztacie dbamy o rozwój zmierzający do ogólnego doskonalenia i poprawy sprawności każdego z nich. W ramach prowadzonej terapii uczestnicy wykonują produkty mające charakter powszechnie użyteczny. Są nimi: podpałka ekologiczna K-Lumet oraz budki lęgowe dla ptaków, które cieszą się największym zainteresowaniem. Naszymi odbiorcami są nadleśnictwa, spółdzielnie mieszkaniowe, urzędy miast, firmy budowlane, które przeprowadzają termomodernizację oraz klienci indywidualni, którzy coraz częściej chcą mieć budki w swoich ogrodach. Budki lęgowe są rekomendowane przez Lasy Państwowe oraz Górnośląskie Towarzystwo Ornitologiczne.
W roku 2022 uczestnicy Warsztatu wzięli udział:
1. W akcji „WieszaMy budki dla dziuplaków”, która jest częścią projektu KATOobywatel. Projekt służy budowaniu społeczeństwa obywatelskiego. Miasto Katowice zakupiło blisko 100 budek lęgowych dla ptaków, by rozdać je mieszkańcom. Każdy mógł zgłosić się po budkę.
2. Po raz czwarty w ekologicznej akcji „Ptaszkowe Love” organizowanej przez Centrum Handlowe 3 Stawy w Katowicach oraz Grupę PRC Holding (agencję PR). Stowarzyszenie SPES ma w przedsięwzięciu status oficjalnego partnera. Akcja stanowi swoistą integrację społeczną, gdzie niepełnosprawni uczestnicy występują wobec klientów Centrum Handlowego w roli instruktorów montażu budek lęgowych, co pozytywnie oddziałuje zarówno na samego uczestnika jak i na jego odbiór w społeczeństwie. Akcja „Ptaszkowe Love” przedstawia osobę niepełnosprawną jako „partnera” i zmienia myślenie społeczeństwa o osobach niepełnosprawnych intelektualnie. Podnosi również „wartość” uczestnika, dając mu zarazem radość i zadowolenie oraz spełnienie w roli instruktora.
3. W praktycznym szkoleniu pracowników banku BNP Paribas, oddział Ruda Śląska z zakresu montażu budek lęgowych. W każdej pracowni Warsztatu odbył się montaż budek, w każdej innego typu. Uczestnicy wykazali się profesjonalizmem, a pracownicy wyjechali z WTZ z dokładną dokumentacją zdjęciową i opisową składania budek. Bank zamówił 150 budek do samodzielnego montażu dla swoich pracowników, którzy wzięli udział w ekologicznej akcji firmy. Przeszkoleni przez osoby niepełnosprawne pracownicy banku przekazali zdobytą na Warsztacie wiedzę reszcie swojego zespołu.
4. Ośrodek Poradnictwa (wcześniej Ośrodek Pomocy Kryzysowej, działa od roku 1994)
Świadczymy bezpłatne poradnictwo prawne, obywatelskie, rodzinne i socjalne dla osób dotkniętych życiowym kryzysem przekraczającym ich własne możliwości radzenia sobie. Wspieramy przede wszystkim w trudnym dążeniu do odzyskania bądź zwiększenia zakresu niezależności życiowej. Jesteśmy często „ostatnią deską ratunku” dla osób doświadczających ubóstwa, braku środków do życia, braku środków na sfinansowanie kosztów leczenia, rehabilitacji i opieki nad dziećmi, zagrożonych eksmisją, kryzysami osobistymi i rodzinnymi, borykających się z trudnościami w kontaktach z urzędami, w uzyskaniu świadczeń i usług o charakterze socjalnym.
Zawęziliśmy naszą specjalizację do spraw dotyczących dostępu do świadczeń z pomocy społecznej, świadczeń rentowych, świadczeń opiekuńczych w związku z niepełnosprawnością, orzecznictwa o niepełnosprawności, niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji oraz innych form wsparcia i zabezpieczenia przez administrację rządową i samorządową ważnych potrzeb życiowych osób najuboższych i osób niepełnosprawnych.
Sytuacja pandemii COVID-19 wymusiła na nas rozwój poradnictwa zdalnego. Dzięki środkom z programów rządowych i na bazie zdobytych doświadczeń, wypracowaliśmy model e-poradnictwa, zapewniający naszym zdaniem właściwą obsługę klienta, przejrzystość zasad korzystania z naszej pomocy, z zachowaniem wymogów bezpieczeństwa w zakresie przekazywanych nam danych osobowych on-line. W czasie obostrzeń w zakresie izolacji społecznej, ten model poradnictwa był dominujący, przy czym dostosowywaliśmy się do bieżącej sytuacji. W styczniu 2022 roku złożyliśmy wniosek o dotację na działalność Ośrodka w Narodowym Instytucie Wolności w ramach konkursu w programie NOWEFIO; wyniki konkursu pierwotnie miały być ogłoszone w marcu, a w rezultacie nastąpiło to dopiero w czerwcu 2022 roku. W tym okresie pozostawaliśmy w niepewności, czy będziemy mieć środki na kontynuowanie działalności jednostki. W lipcu 2022 roku uzyskaliśmy dotację z Narodowego Instytutu Wolności na lata 2022-2024.
Wybuch wojny w Ukrainie postawił nas przed nowym wyzwaniem. Rodzinom uchodźczym z Ukrainy, w których jest osoba z niepełnosprawnością ruchową, poruszająca się na wózku, trudno było znaleźć godziwe warunki bytowe po przekroczeniu granicy; niewiele było miejsc dostosowanych do ich potrzeb. Siedziba Ośrodka Poradnictwa pozbawiona jest barier architektonicznych, posiada łazienkę przystosowaną do potrzeb poruszających się na wózku – więc zaadaptowaliśmy biuro na tymczasowe schronienie dla takich rodzin.
Stworzyliśmy rodzaj hostelu interwencyjnego dla uchodźców - warunki zbliżone do mieszkalnych, w którym rodzina mogła przebywać do czasu znalezienia, z naszą pomocą, rozwiązania adekwatnego do jej potrzeb. Fundacja SMA, udzielająca wsparcia osobom cierpiącym na rdzeniowy zanik mięśni i ich bliskim, która pomagała w ewakuacji z Ukrainy do Polski rodzin z SMA, skierowała do nas trzy rodziny – dwie z Charkowa, jedną z Mikołajewa (łącznie 8 osób).
Pierwsza rodzina przebywała u nas w okresie 02.03.2022 - 10.03.2022 - osoba z SMA wraz matką i siostrą matki. Dzięki naszym działaniom, z uwagi na ówczesny stan zdrowia członków rodziny, rodzina została przeniesiona do pobliskiego DPS. W dniu 11.03.2022 roku przyjęliśmy kolejną rodzinę – rodzeństwo: osoba z SMA i osoba z niepełnosprawnością innego rodzaju oraz opiekująca się nimi matka - przebywali w Ośrodku do dnia 3.02.2023 roku, do czasu przydzielenia przez Miasto Katowice - dzięki naszym działaniom – mieszkania w akademiku. W dniu 23.04.2022 roku przyjęliśmy trzecią rodzinę – osoba z SMA wraz z matką – podobnie, dzięki naszym działaniom Miasto Katowice zapewniło rodzinie mieszkanie w akademiku, począwszy od dnia 11.04.2023 roku.
W maju 2022 roku uzyskaliśmy grant z Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności na realizację projektu „Schronienie i poradnictwo dla rodzin uchodźców z Ukrainy z niepełnosprawnością ruchową”. Przebywający u nas uchodźcy byli więc jednocześnie klientami Ośrodka Poradnictwa. Rodzinom tym była potrzebna pomoc informacyjna, pomoc prawna, pomoc w formalnościach związanych z pobytem w Polsce, w uzyskaniu orzeczeń o stopniu niepełnosprawności, o niezdolności do samodzielnej egzystencji, w dostępie do świadczeń socjalnych, opiekuńczych, zabezpieczenia społecznego, w dostępie do specjalistycznego leczenia. Dwie rodziny starały się, z pomocą Fundacji SMA, o relokację do innego kraju; starania te niestety nie zakończyły się sukcesem.
Skala problemów, z jakimi musieliśmy się mierzyć w związku z udzielaniem pomocy przebywającym u nas rodzinom, była ogromna, głównie z uwagi na stan zdrowia tych osób. Organizowaliśmy pomoc i opiekę medyczną (również w siedzibie Ośrodka), w tym zabiegi operacyjne, asystowaliśmy w trakcie wizyt lekarskich (szczególnie w początkowych miesiącach), towarzyszyliśmy w trakcie długich godzin oczekiwania w SOR, w czasie hospitalizacji pozostawaliśmy w kontakcie z lekarzami. Jedna z osób w 2022 roku była 11 razy hospitalizowana, wielokrotnie była w stanie zagrożenia życia. Wobec bariery językowej (z czasem była ona coraz mniejsza), nieznajomości realiów polskiego sytemu opieki zdrowotnej i niepełnosprawności członków rodzin, nasze działania i obecność były niezbędne. Nie będzie przesadą stwierdzenie, że dzięki naszemu zaangażowaniu, czasem 24 h na dobę, stan zdrowia przebywających u nas osób został ustabilizowany, biorąc pod uwagę ich poważne obciążenia chorobowe. Nie mamy wątpliwości, że bez podejmowania ponadstandardowych wysiłków jak chodzi o organizację opieki medycznej, jedna z osób byłaby zapewne obecnie w stanie krytycznym; od października 2022 roku jest dializowana.
Stopniowo mobilizowaliśmy rodziny do samodzielności w załatwianiu spraw urzędowych, w umówieniu wizyty u lekarza itp. - wskazywaliśmy narzędzia do kontaktów online, kursy językowe – i przyniosło to wymierne efekty. Zaangażowaliśmy MOPS i Urząd Miasta Katowice w rozwiązanie kwestii mieszkaniowej przebywających u nas rodzin.
Początkowo dokonywaliśmy dla rodzin wszelkich zakupów, zaś od maja 2022 roku przyznaliśmy każdej z przebywających w Ośrodku osób zapomogę pieniężną (ze środków pochodzących ze świadczenia pieniężnego za zapewnienie zakwaterowania i wyżywienia uchodźcom z Ukrainy), by rodziny mogły czuć się bardziej podmiotowo, samodzielnie decydować o wydatkach, by rozwijały się ich kontakty i kompetencje społeczne.
Z naszą pomocą, każda z osób uzyskała dostępne maksimum świadczeń, o które mogły się ubiegać zgodnie z regulacjami zawartymi w ustawie z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa oraz świadczenia z innych organizacji pomocowych. W toku jest nadal sprawa o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego jednej z mam, która w Ukrainie ma ustalone prawo do wcześniejszej emerytury w związku z opieką nad niepełnoprawnym dzieckiem (około 260 zł), a której faktycznie nie pobiera. W tej sprawie organy obu instancji odmówiły świadczenia z uwagi na ustalone prawo do emerytury, zespół SPES sporządził skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, która została uwzględniona.
Zarówno z uwagi na warunki lokalowe jak i zaangażowane czasowe w pomoc udzielaną goszczącym u nas uchodźcom, w pierwszych miesiącach ich pobytu realizacja poradnictwa w trybie stacjonarnym nie była niemożliwa.
Począwszy od września 2022 roku, po reorganizacji przestrzeni w Ośrodku, zaczęliśmy przyjmować klientów również stacjonarnie – te osoby, które nie miały możliwości technicznych skorzystania z e-poradnictwa. Z uwagi na warunki i konieczność zapewnienia prywatności rodzinom z Ukrainy, do końca 2022 r. główną formą poradnictwa była forma zdalna.
Statystyka dla Ośrodka Poradnictwa za rok 2022 przedstawia się następująco: ilość klientów to 120 osób (klient liczony raz w roku), ilość klientów w statystyce miesięcznej (w kolejnych miesiącach narastająco, niezależnie od liczby porad w miesiącu) to 235 osób korzystających z naszej pomocy. W ciągu całego roku zrealizowano 1.216 godzin usług poradnictwa. Najwięcej spraw dotyczyło świadczeń rodzinnych, świadczeń pielęgnacyjnych dla opiekunów osób z niepełnosprawnością, orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności, orzekania o niezdolności do pracy, eksmisji z lokalu mieszkalnego, starań o lokal z zasobów gminy, poszukiwania rozwiązań w sytuacjach zadłużenia, egzekucji komorniczych i braku środków do życia.
W ramach działalności Ośrodka realizujemy specjalistyczne programy, których podstawą są zgłaszane w poradnictwie sprawy z zakresu ochrony socjalnej. Są to: Program Edukacji Obywatelskiej "Twoje Prawa”, Program Spraw Precedensowych i Inicjatywy Ustawodawczej i Program Pomocy Prawnej.
4.1. Program Edukacji Obywatelskiej "Twoje Prawa" (od roku 1999)
Na stronach internetowych publikujemy bezpłatny informator, zawierający omówienie regulacji prawnych dotyczących osób niepełnosprawnych oraz ich opiekunów. Informator przygotowany w sposób przejrzysty i na przystępnym poziomie językowym, omawia uprawnienia do świadczeń, usług i przywilejów przysługujących osobom niepełnosprawnym oraz członkom ich rodzin. Publikacja, dająca pełny (kompleksowy) i stale aktualizowany przegląd wymienionych zagadnień jest pierwszym tego typu ogólnie dostępnym poradnikiem (on-line) w kraju. Czytelnicy nabywają wyższych kompetencji obywatelskich, poprzez poznawanie przydatnych im procedur, zasad oraz regulacji prawnych. Ich działania będą cechować się wzrastającą skutecznością, co do rozwiązywania konkretnych problemów.
W 2022 roku odnotowaliśmy 1 232 877 wizyt na stronach internetowego serwisu poradnika „Twoje Prawa”, to jest około 103.000 wejść średnio miesięcznie. Wyniki wyszukiwania poszczególnych słów kluczowych w przeglądarce Google (zwykle w pierwszej 10-tce wyników) oraz statystyki wizyt - z roku na rok wzrasta ich liczba - dowodzą, że poradnik „Twoje Prawa” jest publikacją potrzebną, z której chętnie korzystają osoby poszukujące informacji i poradnictwa socjalnego.
W 2022 roku trwały równocześnie prace przy przebudowie informatora „Twoje Prawa” rozpoczęte w 2020 roku - znaczna część dotychczasowego informatora „Twoje Prawa” została przeredagowana. Powstaje nowa jakość - platforma, na której znajdzie się opis doświadczeń i przykłady działań SPES, prezentowane wraz z historiami osób, którym Stowarzyszenie udzieliło pomocy i potrzebnego wsparcia. Dzięki nowej formule case study z elementami dziennikarstwa śledczego, regulacje prawne, przepisy zyskują twarz konkretnych osób – naszych klientów, a palące problemy – swoje rozwiązania. Sposób prezentacji informacji i formuła techniczna zachęca do działania – do finansowego wsparcia działań strażniczych i rzeczniczych, pozytywnych komentarzy w mediach społecznościowych itd.
4.2. Program Spraw Precedensowych i Inicjatywy Ustawodawczej (od roku 1996)
Program realizujemy w oparciu o doświadczenia z pracy Ośrodka – podejmujemy sprawy zgłaszających się do Ośrodka osób, które znalazły się w szczególnie trudnej sytuacji życiowej ze względu na przepis prawny, jego nieprawidłową interpretację, które rażąco naruszają zasady współżycia społecznego, określone w Konstytucji zasady równości i sprawiedliwości społecznej, obowiązek udzielania przez Państwo szczególnej pomocy rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej i społecznej i osobom niepełnosprawnym. Uczestniczymy w wybranych postępowaniach sądowych i administracyjnych, których wynik może zmieniać niekorzystną praktykę/wykładnię w obszarze ochrony socjalnej. Dostrzeżone problemy zgłaszamy podmiotom mającym wpływ na obowiązujące ustawodawstwo/przepisy prawa miejscowego - w zależności od sprawy: ministerstwom, posłom, senatorom, radnym, Rzecznikowi Praw Obywatelskich, Pełnomocnikowi Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych etc., sporządzamy projekty zmian w obowiązującym ustawodawstwie. Działania te prowadzimy korespondencyjnie i poprzez osobisty kontakt w siedzibie danego podmiotu. Na stronie internetowej informujemy o podejmowanych w tym zakresie działaniach i ich efektach. W sprawach zakwalifikowanych do Programu klient wie, że nie chodzi jedynie o jego indywidualną sprawę, lecz o doprowadzenie do zmian systemowych, że działa dla dobra wspólnego – dlatego nie powinien rezygnować z ‘walki’, nawet jeśli jest już zmęczony postępowaniem i zniechęcony negatywnymi decyzjami/orzeczeniami. Budujemy w ten sposób odpowiedzialność społeczną klientów, poczucie sprawczości, angażujemy w proces zmian, zachęcamy do wspierania działań organizacji pozarządowych.
W 2022 roku kontynuowaliśmy działania w obszarze rzecznictwa w zakresie:
1) zmiany ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie przesłanek uprawniających do świadczenia pielęgnacyjnego,
2) zmiany Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 01 lutego 2002 roku w zakresie kryteriów oceny niepełnosprawności u osób w wieku do 16 roku życia,
3) dalszych zmian prawa miejscowego w Mieście Katowice w zakresie zasad wynajmowania lokali komunalnych,
4) zmiany rozporządzenia w sprawie warsztatów terapii zajęciowej (WTZ): naszym postulatem jest utworzenie funduszu aktywizacji zawodowej i społecznej uczestników warsztatów, który byłby tworzony ze sprzedaży produktów i usług wykonanych przez uczestników WTZ w ramach programu terapii,
5) zmiany w Programie „Centra opiekuńczo-mieszkalne”.
Głównym problemem, z jakim zgłaszali się do nas opiekunowie osób niepełnosprawnych w 2022 roku, podobnie jak w poprzednich latach, były świadczenia opiekuńcze. Odczytując literalnie przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych, szerokie grono opiekunów pozbawione jest możliwości pobierania świadczenia pielęgnacyjnego, co wypacza cel, jakiemu ma służyć to świadczenie. Natomiast biorąc pod uwagę wyroki Trybunału Konstytucyjnego uznające poszczególne przepisy za niekonstytucyjne oraz orzecznictwo sądów administracyjnych wskazujące na prokonstytucyjną interpretację ustawy, opiekunowie ci powinni być uprawieni do świadczenia pielęgnacyjnego. Odniesienie się do postulowanych przez nas zmian – podobnie jak w przypadku zmiany Rozporządzenia w zakresie kryteriów oceny niepełnosprawności u osób w wieku do 16 roku życia - strona rządowa wiąże z tworzeniem nowego systemu orzekania o niepełnosprawności i niezdolności do pracy, nad którym prowadzi prace od 2016 roku. Nie ustajemy w wysiłkach, by zmiany zostały dokonane wcześniej.
Od 2017 roku staraliśmy się przekonać włodarzy Miasta Katowice, aby zajmowanie pomieszczenia tymczasowego nie było traktowane jak zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych i aby nie stosować wobec osób zajmujących to pomieszczenie tzw. kryterium metrażowego przy staraniu się o lokal komunalny. Z naszej inicjatywy, Prokurator i Wojewoda zaskarżyli przepisy katowickiej uchwały mieszkaniowej w tym zakresie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Stowarzyszenie SPES przystąpiło do postępowania sądowego jako organizacja społeczna, stając się jego uczestnikiem. W 2021 roku Stowarzyszenie SPES, Prokurator i Wojewoda wnieśli skargi kasacyjne do Naczelnego Sądu Administracyjnego od niekorzystnych wyroków, jakie zapadły w tej sprawie. Rok 2022 był okresem oczekiwania, kontaktów z Naczelnym Sądem Administracyjnym w celu ustalenia terminu rozpoznania skarg kasacyjnych. Sukces nastąpił dopiero z początkiem 2023 roku - Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził nieważność przepisów uchwały mieszkaniowej, na podstawie których Miasto Katowice stosowało kryterium metrażowe wobec osób zajmujących pomieszczenie tymczasowe przy staraniu się o lokal komunalny.
4.3. Program Pomocy Prawnej (od roku 2012)
W ramach Programu Pomocy Prawnej zapewniamy bezpłatną, profesjonalną, kompleksową pomoc prawną osobom, które znajdują się w szczególnie trudnej, krytycznej sytuacji życiowej, a jednocześnie ze względu na niepełnosprawność, wiek lub z innych powodów, są niezdolne do samodzielnego prowadzenia swych spraw wymagających pomocy prawnej. W zależności od charakteru sprawy, pomoc prawną zapewnia nasz zespół bądź współpracujący z nami pro bono prawnicy. Komercyjnie działające kancelarie adwokackie i radcowskie w drodze umowy zobowiązują się prowadzić bezpłatnie sprawy wymagające reprezentacji i fachowego pełnomocnictwa w sądzie.
W 2022 roku profesjonalna pomoc prawna ze strony naszego zespołu udzielana była przede wszystkim w sprawach dotyczących świadczenia pielęgnacyjnego. Między innymi, sporządziliśmy 12 odwołań do samorządowych kolegiów odwoławczych i 7 skarg do wojewódzkich sądów administracyjnych, z czego 3 skargi zostały uwzględnione, część postępowań nadal jest w toku. W 2022 roku zapadły 4 wyroki wojewódzkich sądów administracyjnych, uwzględniające skargi sporządzone przez zespół SPES w 2021 roku.
Za szczególnie istotny uważamy m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, w którym Sąd uchylił decyzje organów obu instancji w sprawie, w której odmówiono córce świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad mamą. Przyczyną odmowy był fakt, że mąż mamy nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Zgodnie przepisami, w tej sytuacji córka nie może pobierać świadczenia pielęgnacyjnego, to mąż powinien opiekować się żoną. Ojciec klientki jest natomiast zaliczony ‘tylko’ do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, ma ponad 70 lat, jest głuchy, po zawale serca, ma trudności w poruszaniu się. Zespół SPES w sporządzonej skardze zarzucił w szczególności nieprawidłową wykładnię przepisów, naruszającą zasady wyrażone w Konstytucji RP: równości wobec prawa (art. 32 ust.1) i sprawiedliwości społecznej (art. 2), obowiązku udzielania szczególnej pomocy rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej i społecznej (art. 71 ust. 1) i osobom niepełnosprawnym (art. 69).
Sąd zgodził się z naszą argumentacją i uznał, że jeśli współmałżonek nie jest zaliczony do znacznego stopniu niepełnosprawności, a nie może opiekować się małżonkiem z przyczyn obiektywnych, niezależnych od niego – jak wiek, stan zdrowia – to o świadczenie pielęgnacyjne może ubiegać się kolejna osoba zobowiązana do alimentacji – w tym wypadku córka. Nie tylko osoba niepełnosprawna w stopniu znacznym nie jest zdolna do sprawowania pełnej i efektywnej opieki.
W tego typu przypadkach, gdy współmałżonek nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, nie ma jednolitości w orzecznictwie sądów administracyjnych jak chodzi o możliwość pobierania świadczenia pielęgnacyjnego przez innych krewnych. Tym bardziej więc orzeczenie to traktujemy jako sukces.
W 2022 roku przekazaliśmy jedną sprawę do kancelarii radcowskiej w ramach Porozumienia o współpracy pro bono – jest to sprawa dotycząca prawa do świadczenia pielęgnacyjnego dla mamy - emerytki, która można wywrzeć wpływ na praktykę orzeczniczą. W przedmiotowej sprawie, która trwa od 2020 r., sporządzaliśmy trzykrotnie odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach, dwukrotnie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Do ostatniego etapu – do sporządzenia skargi kasacyjnej i reprezentacji strony w tym postępowaniu, zaangażowaliśmy Kancelarię Radców Prawnych KNTM Koza Nessmann i Partnerzy Sp. p. – oczekujemy na rozpoznanie skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny.
5. Program Pomocy Dzieciom (od roku 2012)
Program Pomocy Dzieciom kierowany jest do rodzin, które opiekują się w domach dzieckiem w ciężkim stanie klinicznym. Są to dzieci, które w wyniku wypadku lub choroby wymagają wsparcia funkcji życiowych za pomocą respiratora bądź koncentratora tlenu, karmienia dojelitowego lub pozajelitowego, innych zabiegów opiekuńczych i pielęgnacyjnych podtrzymujących życie, zwykle z użyciem specjalistycznego sprzętu. Taka opieka musi być sprawowana 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, a jej koszty są ogromne.
Program Pomocy Dzieciom jest unikatowym programem w Polsce, gdyż oferuje rodzinom pomoc szczególnie dostosowaną do sytuacji i potrzeb, których nie zabezpieczają inne instytucje. Rodziny otrzymują comiesięczną pomoc finansową w formie stypendium. Jego wysokość jest dostosowana do indywidualnych potrzeb. Rodzina może rozdysponować otrzymane świadczenie zgodnie z własną oceną sytuacji, tego co najpilniejsze, np. czynsz, leki, rehabilitację, bez konieczności organizowania dowodów księgowych. Ponadto udzielamy pomocy w realizowaniu indywidualnego celu rodziny - tego co jest największym problemem, trudnością rodziny. Czasem jest to pomoc prawna, innym razem dostosowanie mieszkania do potrzeb niepełnosprawnego dziecka, wsparcie w pozyskaniu mieszkania od gminy czy w podniesieniu kwalifikacji zawodowych. Z pomocą docieramy do najdalszych zakątków Polski, aby wesprzeć te rodziny, które są w najtrudniejszej sytuacji, mają mniej sił, zasobów i możliwości, aby podołać organizacji indywidualnej zbiórki.
W 2022 roku w życiu rodziny Kai Andzel pojawił się przełom i realna nadzieja na poprawę warunków życiowych. Kaja jest stypendystką Programu Pomocy Dzieciom od 2020 roku. Glikogenoza niszczy dziewczynce wątrobę, a choroba Olliera kości. Przeszła już ponad 12 operacji, a kolejne przed nią, gdyż lekarze podejrzewają kolejne wady wrodzone. Mieszkanie, w którym żyły razem z mamą i siostrą, zagrażało jej zdrowiu i życiu. Nie miały ciepłej wody. Sufit mógł się zawalić. Warunki były fatalne. Gdy przyjmowaliśmy Kaję do Programu, wiedzieliśmy, że zmiana mieszkania będzie głównym celem. Podjęliśmy intensywną współpracę z pracownikami gminy Lubawka oraz z asystentem rodziny, którzy życzliwie i z zaangażowaniem podeszli do sprawy. Zaprosili nas do dyskusji i poszukiwania rozwiązania dla rodziny. W efekcie tych rozmów gmina zabezpieczyła pieniądze na remont, rozpoczęły się prace nad poszukiwaniem, a wkrótce intensywnym remontem i przystosowaniem nowego lokum do potrzeb rodziny.
W lipcu 2022 roku okazało się, że stan mieszkania i budynku, w którym mieszkała Kaja z rodziną na tyle się pogorszył, że gmina musiała wprowadzić zakaz palenia w piecu. W związku z tym, że nowe lokum jeszcze nie było gotowe, gmina skierowała rodzinę do tymczasowego lokalu, który spełniał odpowiednie standardy: jest na parterze, ma sporą łazienkę bez barier, miejskie ogrzewanie i (przede wszystkim) ciepłą wodę w kranie. Zakupiliśmy rodzinie nowe meble i sprzęt AGD, które docelowo będą służyły rodzinie w nowym mieszkaniu, które jest coraz bliżej, gdyż przekazanie mieszkania planowane jest już na maj 2023. Wspieramy rodzinę comiesięcznym stypendium, planujemy także pomoc w zakupie mebli kuchennych, aby rodzina mogła normalnie funkcjonować w nowym, bezpiecznym mieszkaniu.
Wiktoria mieszka wraz z rodzicami na wsi pod Łańcutem. Zmaga się z ciężką postacią padaczki, zdiagnozowanej jako mutacja genu Strada - Wika. Oddycha przez respirator i jest całkiem zależna od bliskich. Przyjęliśmy ją do Programu Pomocy Dzieciom w 2020 roku. Wydatki rodziny na opiekę, leki, rehabilitację wynoszą ponad 2,5 tys. złotych miesięcznie. Wspieramy rodzinę comiesięcznym stypendium, które pomaga w unormowaniu budżetu ro
Organizacja ta wspaniale wspiera niepełnosprawnych, promuje integrację i solidarność. Ich działania są godne uznania i chwały.
Cenne działania na rzecz integracji i wsparcia osób niepełnosprawnych. Wielkie serce i realna pomoc dla potrzebujących.