STOWARZYSZENIE NA RZECZ WSPIERANIA RODZIN IM. ŚW. MAKSYMILIANA KOLBE

Opis głównych działań

Stowarzyszenie na Rzecz Wspierania Rodzin im. św. Maksymiliana Kolbe ma zaszczyt zaprosić Państwa do współtworzenia w Zduńskiej Woli i w powiecie zduńskowolskim sieci wsparcia mającej na celu poprawę bezpieczeństwa i jakości życia najstarszych mieszkańców, osób niesamodzielnych, chorych i samotnych, w oparciu o innowacyjne urządzenie pn. System powiadamiania-PILOT POMOCY, zaprojektowane i wykonane na rzecz naszego stowarzyszenia przez uczniów i nauczycieli Zespołu Szkół Elektronicznych w Zduńskiej Woli. Umożliwia ono osobom chorym, starszym i samotnym przy użyciu jednego przycisku podłączonego do sieci telefonicznej wysłać sygnał do wskazanych osób (członków rodziny, sąsiadów) o potrzebie pomocy w razie nagłego pogorszenia stanu zdrowia, upadku lub w innych przypadkach losowych. Koszt jednego urządzenia wynosi około 1000 zł. Osoby korzystające nie ponoszą kosztów zakupu, instalacji i nadzoru technicznego nad pracą PILOTA POMOCY. Należności za niezbędne comiesięczne doładowania telefoniczne w kwocie 10 złotych, umożliwiające nieprzerwaną pracę urządzenia, pokrywane są z darowizn od użytkowników, członków stowarzyszenia lub osób wspierających. Zaczynaliśmy od 5 urządzeń, a obecnie stowarzyszenie posiada 30 PILOTÓW POMOCY. Wszystkie one służą osobom potrzebującym już od 2014 roku rotacyjnie. Skorzystało z nich już około 180 rodzin. Według danych GUS na terenie miasta Zduńska Wola i powiatu zduńskowolskiego mieszka obecnie ok.7500 osób w wieku powyżej 70 roku życia, czyli około 18% wszystkich mieszkańców. To są nasi rodzice, dziadkowie, ciocie, wujkowie lub osoby z sąsiedztwa. W wyniku dokonujących się przemian, w ostatnich latach nasiliła się emigracja zarobkowa młodych ludzi, a w konsekwencji powiększyła się liczba samotnych osób starszych. Pogarszający się stan zdrowia oraz niski poziom dochodów przy obecnej inflacji to dodatkowe czynniki obniżające jakość życia tych osób. W szczególnie trudnej sytuacji są osoby starsze samotnie mieszkające, wymagające ciągłego monitoringu zapewniającego im bezpieczeństwo, w razie sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia. Z naszych licznych rozmów z nimi wynika, że w sytuacji upadku lub innego zagrożenia nie mają do kogo zwrócić się o pomoc lub nie potrafią jej wezwać, gdyż często mają problem z posługiwaniem się telefonem. Świadomość tych trudności, szczególnie w sytuacjach zagrożenia, wywołuje największy stres u osób potrzebujących natychmiastowej pomocy, u ich bliskich i opiekunów. Dla takich osób trudne jest każde wyjście z domu, a stres pogłębia dodatkowo poczucie braku wzajemnego kontaktu z bliskimi i opiekunami w przypadku, kiedy może być konieczna interwencja z zewnątrz. Dotychczasowi użytkownicy PILOTA POMOCY uznali urządzenie za niezbędne i poprawiające poczucie bezpieczeństwa, przydatne w opiece nad osobami starszymi, łatwe w obsłudze, umożliwiające szybką reakcję w sytuacji zagrożenia, godne polecenia innym osobom starszym oraz potrzebne do dalszego wdrażania na terenie miasta i powiatu zduńskowolskiego. Rozbudowanie istniejącego już na terenie powiatu sieci wsparcia osób starszych, niesamodzielnych, poprzez zainstalowanie systemu powiadamiania pozwoli na zapewnienie bezpieczeństwa i udzielenie właściwej i szybkiej pomocy adekwatnej do zagrożenia większej liczbie osób. Pozwoli też uratować życie lub uniknąć przykrych, zagrażających życiu zdarzeń. Wg statystyki Powiatowej Straży Pożarnej w Zduńskiej Woli na przestrzeni ostatnich lat koniecznych było 15 interwencji u osób samotnych, z czego w 5 przypadkach nastąpił zgon. W naszym mieście nie istnieje żadna instytucjonalna, nieodpłatna pomoc adresowana do osób starszych samotnie mieszkających, niesamodzielnych z powodu wieku lub stanu zdrowia, realizowana w ich mieszkaniach. Widząc takie potrzeby, postanowiliśmy wyjść im naprzeciw tworząc projekt, którego skutkiem jest zwiększenie bezpieczeństwa i poprawa jakości życia osób starszych, a w konsekwencji ich lepszego zdrowia fizycznego i samopoczucia. Budowanie sieci wsparcia wymaga zaangażowania wielu wysiłków nielicznych osób działających społecznie w Stowarzyszeniu oraz uczniów i nauczycieli wspierającego nas Zespołu Szkół Elektronicznych, a także finansów, o które Stowarzyszenie zabiega składając wnioski w różnych konkursach i projektach. Pozyskane środki pozwalają na nieodpłatne przekazanie urządzeń Pilota Pomocy najbardziej potrzebującym osobom starszym. Odbiorcami naszych usług są mieszkańcy miasta i powiatu zduńskowolskiego, w wieku powyżej 60 lat samotnie mieszkający, nieposiadający w pobliżu rodzin. Szacunkowo liczba takich osób może wynosić ok. 1500. Adresatami projektu są osoby wykraczające poza zakres działania MOPS, GOPS i PCPR, znajdujące się w trudnej sytuacji zdrowotnej i finansowej, którym przekazane nieodpłatnie urządzenie poprawia jakość życia. Adresatami systemu powiadamiania są również opiekunowie osób starszych, dla których to urządzenie poprawi skuteczność opieki sprawowanej nad podopiecznymi oraz jakość ich życia jako opiekunów. Tym samym pozwoli na spokojne wykonywanie pracy, bez niepokoju o pozostawionych w domu członków rodzin. Ponadto w październiku 2018 roku rozpoczęliśmy nowy program pomocy świadczonej osobom starszym, niepełnosprawnym i samotnym. Dzięki współpracy z zaprzyjaźnionymi placówkami oświatowymi: Szkołą Podstawową nr 10 w Zduńskiej Woli oraz Zespołem Szkół Aktywności Zawodowej w Zduńskiej Woli, życzliwości dyrekcji szkół, pedagogów oraz wsparciu opiekunów aktywnej grupy szkolnych wolontariuszy połączyliśmy starsze i młode pokolenie mieszkańców miasta we wspólnym działaniu. Uczniowie tych szkół za zgodą rodziców chętnie podjęli się zadania odwiedzania osób potrzebujących, które wyraziły chęć ich przyjęcia i skorzystania z pomocy. Przynoszą zakupy ze sklepów, których życzliwi właściciele włączyli się do akcji, wynoszą śmieci, wykonują drobne prace porządkowe, a nawet w ramach praktyk zawodowych wykonują usługi fryzjerskie i kosmetyczne. A przy sposobności nawiązują nowe, ciekawe znajomości, zdobywają nową wiedzę z różnych dziedzin, słuchają wspomnień, bądź rozmawiają o zwykłych, codziennych sprawach. Często takie właśnie przyjazne rozmowy osób w różnym wieku i z różnym doświadczeniem życiowym są równie ważne dla obu stron, jak pomoc w konkretnych czynnościach. Są rodzajem terapii w samotnym życiu. Taka forma pomocy cieszy się uznaniem osób z niej korzystających, a także zaangażowanych w nią uczniów i nauczycieli. Chęć włączenia się do projektu wyrażają kolejne szkoły, a także potencjalni beneficjenci. Chcielibyśmy zatem rozszerzyć zakres tej formy wsparcia.