"KAMILIAŃSKA MISJA POMOCY SPOŁECZNEJ"

Opis głównych działań

Kamiliańska Misja Pomocy Społecznej w ramach wspierania osób w kryzysie bezdomności prowadziła schronisko dla kobiet i mężczyzn. Schronisko dla osób w kryzysie bezdomności Pensjonat Socjalny „Św. Łazarz” zapewniło dla m. st. Warszawy 60 miejsc noclegowych dla osób w kryzysie bezdomności. Ośrodek oferował możliwość całodobowego przebywania w schronisku. Placówka zapewniła miejsca do spania znajdujące się w ogrzewanych pomieszczeniach, w których temperatura nie była niższa niż 20º C. Przyjęcia do placówki odbywały się od poniedziałku do piątku w godz. od 8.00 do 18.00. W jednym pomieszczeniu nie przebywało więcej niż 10 osób, nie mniej niż 4 m2/osobę, nie mniej niż 3m2/osobę. Placówka świadczyła usługi przez cały miesiąc przez 7 dni w tygodniu. Beneficjent otrzymał dziennie 3 posiłki w tym jeden gorący oraz miał dostęp do pomieszczenia umożliwiającego samodzielne przygotowanie posiłku i gorącego napoju. Placówka zagwarantowała wymianę oraz pranie i suszenie odzieży. W przypadku braku możliwości wymiany odzieży zapewniono dezynfekcje i dezynsekcja. Schronisko informowało o dostępnych formach pomocy a w razie potrzeby pomagało w ich zrealizowaniu. Placówka zapewniała usługi aktywizacyjne ukierunkowane na wzmacnianie aktywności społecznej, uzyskanie samodzielności życiowej i wyjście z bezdomności przez: a) trening umiejętności samodzielnego wypełniania ról społecznych - w formie indywidualnych spotkań z psychologiem oraz grupowych zajęć aktywizująco-integracyjnych, w czasie których omawiane są trudności i sposoby rozwiązywania problemów związanych z samodzielnym i samowystarczalnym funkcjonowaniem w społeczeństwie. Dzięki tym działaniom podopieczni będą przygotowani do samodzielnego wypełniania ról społecznych, takich jak: obywatel, mieszkaniec, pracownik, sąsiad, partner, ojciec itp. b) trening umiejętności interpersonalnych i umiejętności rozwiązywania problemów - dzięki zaproponowanym zajęciom beneficjenci projektu będą mogli pracować nad wzmocnieniem u siebie zachowań asertywnych i samokontroli, efektywnym rozwiązywaniem konfliktów i rezygnowaniem z podejmowania działań ryzykownych, mogących pogorszyć sytuację życiową. c) uczestnictwo w grupach wsparcia - będą to działania realizowane w grupach podopiecznych, w trakcie których z pomocą różnych form aktywności pracownicy będą uczyć i wspierać aktywność osób w kryzysie bezdomności. Grupy będą dotyczyć m.in. zarządzania czasem wolnym, sposobach spędzania czasu wolnego, gospodarowania budżetem z uwzględnieniem konieczności spłacania zadłużenia, oszczędzania i realizowania wszystkich niezbędnych potrzeb; prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego, czyli robienia zakupów, płacenia rachunków, sprzątania, dbania o higienę osobistą, gotowania zdrowych posiłków i dbania o dietę; podejmowania działań związanych z konstruktywnym radzeniem sobie z uzależnieniami, uczestniczeniem w terapii, mitingach AA etc. Pensjonat zapewnił opiekę przez co najmniej 1 opiekuna na nie więcej niż 50 osób przebywających w schronisku. W porze nocnej w schronisku była zapewniona opieka przez co najmniej 1 opiekuna. Placówka zatrudniała nie mniej niż 1 pracownika socjalnego na nie więcej niż 50 osób przebywających w schronisku. Pomieszczenia mieszkalne placówki miały co najmniej 1 okno, zapewniają swobodny dostęp do łóżek wyposażonych w materac (w zmywalnym pokrowcu) i komplet pościeli (tj. poduszkę, kołdrę, koc, prześcieradło i pokrycie) oraz dostęp do szafy. Pomieszczenia mieszkalne w ośrodku wyposażone były w: a) Łóżko, krzesło, szafkę nocną, po 1 sztuce dla każdej osoby; b) Stół lub biurko, szafę, co najmniej 1 sztuka na każdy pokój. Sanitariaty wyposażone były stosownie do potrzeb osób korzystających z tych pomieszczeń m. in. w: ) Urządzenie natryskowe – 1 dla 15 osób; b) Miskę ustępową – 1 dla 20 mężczyzn (i 10 dla kobiet). W naszej placówce mamy 2 pisuary każdy na 10 osób, zamiast pisuarów posiadamy miski ustępowe 1 na maksymalnie 6 osób; c) Umywalkę 1 dla 5 osób ; d) Dostęp do bieżącej ciepłej i zimnej wody oraz gwarantujących możliwość przeprowadzenia zabiegów higienicznych. Placówka dysponowała następującymi pomieszczeniami: a) Kuchnia, pomieszczenie do samodzielnego przygotowywania posiłków wyposażone w co najmniej 1 kuchenkę i lodówkę, mikrofalówkę, piekarnik oraz szafki kuchenne; W pomieszczeniu udostępniane były produkty do samodzielnego przygotowywania posiłków. b) Jadalnia – pomieszczenie do spożywania posiłków; c) 2 świetlice służące m. in. jako sala spotkań grupowych; d) Pokój spotkań indywidualnych – wydzielone pomieszczenie do spotkań indywidualnych; e) Pracownia komputerowa – wydzielone pomieszczone lub jego część, wyposażone w komputer z dostępem do Internetu; f) Pralnia i suszarnia wyposażone w 3 pralki oraz 3 suszarki elektryczne; g) Pomieszczenie biurowe; h) Magazyn odzieży, bielizny, pościeli; i) Magazyn środków chemicznych. Kamiliańska Misja Pomocy Społecznej zrealizowała następujące działania: a) informowała osoby korzystające z naszych usług o innych miejscach i formach udzielania pomocy osobom doświadczających bezdomności na terenie m.st. Warszawy (dodatkowo wydrukowano ulotki informujące o miejscach pomocy niskoprogowej i procedurze skierowania do schroniska) b) prowadziła placówkę zarządzaną jednoosobowo przez kierownika odpowiadającego za jej działalność w wymiarze czasu pracy proporcjonalnym do zakresu działalności, przyjmującego i rozpatrującego skargi na pracowników i wnioski dotyczące funkcjonowania danej placówki (informacja o dniach – min. dwóch w tygodniu i godzinach przyjęć interesantów przez kierownika/koordynatora oraz jego imię i nazwisko wywieszone były w sposób widoczny w ogólnodostępnym miejscu w placówce) i odpowiadał za prawidłowe funkcjonowanie placówki; c) posiadała i udostępniała regulamin placówki, który określał nazwę podmiotu prowadzącego placówkę, rodzaje udzielanej pomoc/usług oferowanych przez placówkę, grupy osób uprawnionych do korzystania z placówki, obowiązki i uprawnienia osób korzystających z usług placówki, zasady bezpiecznego korzystania z placówki, informacje o konsekwencjach łamania zasad regulaminu, zasady przyjęć i rozpatrywania skarg i wniosków dotyczących funkcjonowania placówki, w tym godziny przyjęć przez kierownika placówki w sprawach skarg i wniosków. d) informowała Biuro Pomocy i Projektów Społecznych o składzie kadry realizującej zadanie, podając imię, nazwisko, wykształcenie i harmonogram godzin pracy każdego pracownika niezależnie od formy zatrudnienia, mając na względzie przepisy kodeksu pracy, w szczególności przy zatrudnianiu tego samego pracownika do realizacji kilku projektów; e) posiadała bazę lokalową umożliwiającą realizację zadania, kadrę specjalistów o kwalifikacjach potwierdzonych dokumentami; f) realizowała zadania odbywającej się z uwzględnieniem ochrony środowiska w celu zapobiegania negatywnemu oddziaływaniu na zdrowie ludzi lub na środowisko; g) prowadziła dokumentację potwierdzającą zakres i sposób prowadzonej działalności, wywiązała się z obowiązku prowadzenia sprawozdawczości zgodnie z przyjętymi wzorami oraz gromadzenia innych danych dotyczących działalności placówki w zakresie i terminach ustalonych we współpracy z Biurem Pomocy i Projektów Społecznych; h) Prowadziła aplikację bazodanową do obsługi placówki schroniskowej w której zbierane były dane zgodnie z wypracowanym przez BKDS ds. Bezdomności i BPiPS minimalnym standardem gromadzenia danych o skali bezdomności umożliwiającym zachowanie anonimowości, z jednoczesnym zachowaniem możliwości unikalnej identyfikacji osób korzystających z różnych usług w okresie sprawozdawczym. Działania zaplanowane były z uwzględnieniem zasobów instytucji i podmiotów działających na obszarze właściwym ze względu na usytuowanie placówki. Prowadzono współpracę z różnymi instytucjami publicznymi i niepublicznymi, działającymi lokalnie wykorzystując ich potencjał. W szczególności kontynuowano współpracę z Ośrodkiem Pomocy Społecznej Dzielnicy Ursus m. st. Warszawy oraz Bankiem Żywności SOS w Warszawie, jak również samodzielnie pozyskiwano żywność. Warunkiem przyjęcia do placówki było skierowanie w drodze decyzji administracyjnej wydanej przez Ośrodek Pomocy Społecznej Dzielnicy Wola m.st. Warszawy dalej: OPS Wola. OPS Wola - w ramach prowadzonego postępowania administracyjnego kierowało osoby w kryzysie bezdomności do schroniska. Osoba doświadczająca bezdomności realizowała kontrakt socjalny i była zobowiązana do przestrzegania regulaminu placówki. Dopuszczało się przyjęcia osób w trybie interwencyjnym nieposiadających decyzji, o której mowa powyżej, w sytuacjach kryzysowych występujących na skalę masową, w szczególności w sytuacji, w której stan zdrowia tej osoby nie pozwalał na skierowanie jej do noclegowni lub placówki interwencyjnej. Przyjęcie odbywało się po uzyskaniu zgody Warszawskiego Centrum Integracji "Integracyjna Warszawa". Schronisko składało raport o stanie wolnych miejsc w placówce, który przesyłany był na adres mailowy: [email protected] lub w terminach wskazanych przez Biuro Pomocy i Projektów Społecznych. Do wykonania zadania schronisko dla osób bezdomnych zatrudniono: pracowników socjalnych w wymiarze nie mniejszym niż 1 etat na 50 objętych ofertą miejsc w schronisku. Pracownicy socjalni posiadają kwalifikacje i uprawnienia określone w ustawie o pomocy społecznej. Pracownik socjalny zakładał teczkę dla każdego podopiecznego zawierającą niżej opisany zbiór dokumentów: kontrakt socjalny zawarty przez osobę bezdomną z Ośrodkiem Pomocy Społecznej właściwym ze względu na miejsce pobytu, określający m.in. termin zawarcia i rozpoczęcia realizacji Indywidualnego Programu Wychodzenia z Bezdomności (dalej: IPWzB) przez osobę w kryzysie bezdomności; kartę mieszkańca (najpóźniej w 3 dniu pobytu); podpisany przez nowego mieszkańca regulamin placówki, potwierdzający zapoznanie się z nim i stanowiący deklarację jego przestrzegania; kopię złożonego wniosku o wydanie dowodu osobistego oraz dokumentacja potwierdzająca ubezpieczenie zdrowotne bądź wszczęcie procedury ubiegania się o to ubezpieczenie (najpóźniej w ciągu miesiąca); oświadczenia osoby przyjętej dotyczące zgody na przetwarzanie danych osobowych i faktu zapoznania się z przepisami ppoż oraz bhp, umowę wolontarystyczną; decyzje administracyjne w sprawie przyznania tymczasowego miejsca schronienia w schronisku. W trakcie całego pobytu osoby w placówce prowadzona była dokumentacja realizowanych z mieszkańcem kontraktów socjalnych/IPWzB, w tym karty bieżących działań zawierającej m.in. dokumentację potwierdzającą stały kontakt z OPS właściwym dla ostatniego miejsca stałego zameldowania/miejsca aktualnego pobytu. Pracownik socjalny schroniska zawierał, realizował i monitorował we współpracy z pracownikiem socjalnym ośrodka pomocy społecznej właściwym ze względu na siedzibę schroniska indywidualny programy wychodzenia z bezdomności, zgodnie ze standardem IPWzB, polegający na wspieraniu osoby bezdomnej w rozwiązywaniu problemów życiowych, w szczególności rodzinnych i mieszkaniowych, oraz pomocy w uzyskaniu zatrudnienia. Program był weryfikowany i uaktualniany nie rzadziej niż raz na pół roku we współpracy z pracownikiem socjalnym ośrodka pomocy społecznej. Dodatkowe działania jakie realizowała Kamiliańska Misja Pomocy Społecznej w tym czasie to: Nieodpłatny Punkt Pomocy Prawnej w Ursusie, który świadczył usługi na rzecz podopiecznych placówki kwalifikujących się do takiego wsparcia. W punkcie nieodpłatnej pomocy prawnej zlokalizowanym przy ul. Sosnkowskiego 16 w Warszawie w okresie od 01 stycznia 2023 do 31 grudnia 2023 r. udzielono 493 porad prawnych. Pomoc prawna świadczona jest przede wszystkim z szeroko pojętego prawa cywilnego – zarówno rzeczowego, jak i z prawa zobowiązań́. Liczną grupę̨ stanowią̨ również̇ osoby poszukujące pomocy prawnej z zakresu prawa karnego, czy prawa rodzinnego, w szczególności z zakresu alimentów. Znaczną grupę̨ klientów stanowiły również̇ osoby poszukujące pomocy z zakresu ubezpieczeń́ społecznych i prawa pracy, jak również̇ z zakresu prawa administracyjnego. Osiąganymi rezultatami natychmiastowymi było poinformowanie osoby uprawnionej o obowiązującym stanie prawnym oraz o przysługujących jej uprawnieniach lub spoczywających na niej obowiązkach, a także wskazanie sposobu rozwiązania problemu prawnego oraz – w przypadku takiej konieczności – udzielenie pomocy w sporządzeniu projektu pisma, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej, czy też sporządzenie projektu pisma o zwolnienie od kosztów sądowych lub o ustanowienie pełnomocnika z urzędu w postępowaniu sądowym lub adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego w postępowaniu sądowo – administracyjnym. Osiągane rezultaty długofalowe to przede wszystkim zapewnienie lepszego dostępu do informacji prawnej i usług prawniczych, w tym dostępu do pomocy prawnej dla osób znajdujących się̨ w trudnych sytuacjach życiowych, których osoby te nie są̨ w stanie pokonać́ wykorzystując własne zasoby, uprawnienia i możliwości, przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych oraz zmniejszenie marginalizacji i degradacji społecznej. Z pewnością̨ rezultatem zadania publicznego jest zwiększenie świadomości prawnej obywateli a także wyrównanie szans obywateli na uzyskanie profesjonalnej pomocy prawnej z zakresu prawa pracy, prawa cywilnego, prawa karnego, prawa administracyjnego, ubezpieczeń́ społecznych, prawa rodzinnego i opiekuńczego, przygotowania do rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, prawa podatkowego z wyłączeniem spraw podatkowych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wszystkie zaplanowane i wskazane w ofercie cele zadania publicznego przekładają się na rezultaty, które są osiągane na skutek udzielanych nieodpłatnych porad prawnych w trakcie prowadzonych dyżurów w punkcie nieodpłatnej pomocy prawnej. Zarówno przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych oraz przeciwdziałanie marginalizacji degradacji społecznej, jak i wyrównywanie szans obywateli na uzyskanie profesjonalnej pomocy prawnej staje się rezultatem podejmowanych działań w ramach realizacji zadania publicznego. Rezultatem porad prawnych jest poprawa lub też niepogorszenie się sytuacji ekonomicznej klienta. Ma to natychmiastowy wpływ na jego codzienną egzystencję i byt społeczny. Aspekt materialny ma największy udział w zakresie udzielonych nieodpłatnych porad prawnych a po nim plasuje się kwestia karalności objętej kodeksem karnym – obie te kwestie wydają się mieć największy wpływ na możliwość marginalizacji degradacji społecznej. Przy wyrównywaniu szans obywateli na uzyskanie profesjonalnej pomocy prawnej czynnik ekonomiczny ma podstawowe i prawdopodobnie jedyny znaczenie. Nieodpłatne porady prawne niwelują niski status ekonomiczny, jednocześnie nie odbierając uprawnień osobom o lepszym statusie materialnym. Zasadniczymi działaniami w ramach zadania publicznego były dyżury osób wykonujących zadanie, w trakcie których udzielano nieodpłatnej pomocy prawnej na zasadach wskazanych w ustawie z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatleskim oraz edukacji prawnej. Zdarzały się również przypadki, kiedy do punktu nieodpłatnych porad prawnych zgłaszały się osoby uprawnione do uzyskania stosownej pomocy w ramach w/w ustawy, o lepszym statusie materialnym, które – z uwagi właśnie na status materialny – nie będą mogły skutecznie wystąpić o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Poszukują wówczas informacji o godnej polecenia kancelarii do załatwienia ich spraw w przypadku skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego – wówczas osoby realizujące zadanie publiczne starają się wskazać w jaki sposób znaleźć odpowiednią kancelarię, na co zwrócić uwagę przy wyborze kancelarii, etc. Te zapytania świadczą o tym, że przeciętny obywatel ma obawy przed korzystaniem z pomocy prawnej, a dzięki realizacji zadania publicznego ten lęk jest przezwyciężany i usługi prawne dla klientów punktów stają się bardziej dostępne. Środki dotacji na nieodpłatną pomoc prawną umożliwiają wykonanie zadania publicznego przy pomocy adwokatów, a więc w profesjonalny sposób i na najwyższym poziomie. Wykonanie zadania bez finansowania ze środków publicznych nie byłoby możliwe z uwagi na jego długotrwałość i czasochłonność wymagającą wynagrodzenia osób wykonujących bezpośrednio zadanie publiczne. Spółdzielnia Socjalna „Piękne Miejsce” która zatrudniała w pierwszej kolejności mieszkańców Pensjonatu Socjalnego „Św. Łazarz”. Mieszkania treningowe Kamiliańskiej Misji Pomocy Społecznej oferowały wsparcie osobom zakwalifikowanym do otrzymania lokalu z zasobów m. st. Warszawy. Kamiliańska misja Pomocy Społecznej w 2023r. realizowała na rzecz swoich podopiecznych projekt „Szansa na nowe życie – wsparcie w zakresie aktywizacji społeczno – zawodowej osób wykluczonych” współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Osi priorytetowej IX Wspieranie włączenia społecznego i walka z ubóstwem Działania 9.1 Aktywizacja społeczno-zawodowa osób wykluczonych i przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 prowadzonego na podstawie umowy zawartej z Województwem Mazowieckim reprezentowanym przez Zarząd Województwa Mazowieckiego, w imieniu którego działa Mazowiecka Jednostka Wdrażania Projektów Unijnych. Celem Projektu była integracja społeczna i aktywizacja zawodowa osób zagrożonych wykluczeniem społecznym ze szczególnym uwzględnieniem osób z niepełnosprawnościami, w kryzysie bezdomności oraz obywateli Ukrainy opierająca się przede wszystkim na usługach reintegracji i rehabilitacji społeczno-zawodowej, mająca na celu integrację społeczną oraz przygotowanie do zatrudnienia na otwartym rynku pracy. Realizacja kompleksowych zadań wynikających z ścieżki reintegracji wpłynęła na zwiększenie szans w zakresie aktywności zawodowej i społecznej oraz znalezienia zatrudnienia. W ramach zadania zaoferowano: indywidualną diagnozę potrzeb i potencjału, poradnictwo psychologicznospołeczne, coaching, diagnozę kompetencji (poradnictwo zawodowe, warsztaty kompetencji), pośrednictwo pracy, szkolenia podnoszące kwalifikacje zawodowe i kompetencji, staże. Kamiliańska Misja Pomocy Społecznej współpracowała z wieloma organizacjami i instytucjami działającymi na rzecz osób w kryzysie bezdomności, a także wszelkimi innymi podmiotami mogącymi mieć wpływ w procesie wychodzenia z bezdomności: a) Ośrodkiem Pomocy Społecznej Dzielnicy Ursus m. st. Warszawy, OPS Dzielnicy Wola m. st. Warszawy (Dział Pomocy Osobom Bezdomnym), Ośrodkiem Pomocy Społecznej właściwym dla ostatniego stałego zameldowania osoby w celu sprawdzenia możliwości powrotu do poprzedniego miejsca zamieszkania, oraz wsparcia naszych działań w zakresie: przyznania zasiłku celowego, zasiłku okresowego, zasiłku stałego, ubezpieczenia 90 dniowego, skierowania do Domu Pomocy Społecznej; b) Warszawskim Centrum Integracji „Integracyjna Warszawa” – w zakresie interwencyjnych przyjęć osób do placówki; c) Bankiem Żywności SOS w Warszawie – w zakresie pozyskiwania żywności oraz realizacji projektu europejskiego FOOD TRAILS, Warszawskiego Food Labu, Uniwersytetu SWPS oraz m. st. Warszawy. d) Mazowieckim Specjalistycznym Centrum Zdrowia im. prof. Jana Mazurkiewicza w Pruszkowie - nasi mieszkańcy regularnie korzystali z pomocy Psychiatrycznego Zespołu Leczenia Środowiskowego (lekarz psychiatra, pielęgniarka środowiskowa, psycholog); e) NZOZ Ośrodek Leczenia Uzależnień VICTI w Ursusie wolontariusz psycholog – terapeuta uzależnień raz w tygodniu prowadził konsultacje z podopiecznymi Misji; f) Stowarzyszenie Pomocy i Integracji Społecznej – współpraca ze streetworkerami działającymi na terenie Dzielnicy Ursus. g) Pozostałe instytucje z jakimi najczęściej współpracowano to m.in. Straż Miejska, Policja, Kuratorzy Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie, Stowarzyszenie „Jesteśmy Nadzieją”, Ośrodkiem Leczenia Osób Uzależnionych od Alkoholu Samodzielnego Wojewódzkiego Zespołu Publicznych Zakładów Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnej i SZPZLO Warszawa Ochota. INTEGRACJA I ADAPTACJA OBYWATELI UKRAINY W POLSCE, W SZCZEGÓLNOŚCI KOORDYNACJA PRACY WOLONTARIUSZY NA DWORCACH: CENTRALNYM I ZACHODNIM W WARSZAWIE. DWORZEC CENTRALNY Przez cały okres realizacji zadania publicznego, praca wolontariuszy na terenie dworca PKP Warszawa Centralna była koordynowana 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu przez co najmniej cztery osoby na zmianie pełniących funkcje koordynatorów na hali dworca 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu, oraz jednej osoby na zmianie pełniącej funkcję koordynatora w punkcie recepcyjnym dla wolontariuszy 12 godzin na dobę przez 7 dni w tygodniu. Dzięki tym działaniom zapewniono sprawną pracę wolontariuszy na wszystkich stanowiskach pracy. Podjęte działania umożliwiły zapewnienie podstawowej pomocy uchodźcom przybywającym na Dworzec Centralny w Warszawie, którzy bardzo często są całkowicie zdezorientowani, zagubieni i wystraszeni. W efekcie podjętych działań uchodźcy mogli w sprawny sposób dotrzeć do miejsca docelowego lub znaleźć miejsce zakwaterowania na terenie Warszawy. Podczas oczekiwania na dalszy etap podróży, lub na transport do miejsca zakwaterowania, uchodźcy (bardzo często matki z dziećmi) mogli skorzystać z przygotowanego miejsca do odpoczynku, i posilić się przed dalszą podróżą. Zorganizowana i skoordynowana pomoc pozwoliła również na udrożnienie samego dworca poprzez usystematyzowanie udzielania pomocy oraz przesunięcie napływających mas uchodźców do ich miejsc docelowych lub na dalsze etapy podróży. W ramach projektu zrealizowano następujące działania: Zapewniono nadzór i opiekę koordynacyjną pracy wolontariuszy zarówno w hali głównej i punkcie recepcyjnym. Zapewniono wsparcie techniczno-organizacyjne koordynatorów i wolontariuszy. DWORZEC ZACHODNI Podjęte działania umożliwiły zapewnienie podstawowej pomocy uchodźcom przybywającym na Dworzec Zachodni w Warszawie, którzy bardzo często są całkowicie zdezorientowani, zagubieni i wystraszeni. W efekcie podjętych działań uchodźcy mogli w sprawny sposób dotrzeć do miejsca docelowego lub znaleźć miejsce zakwaterowania na terenie Warszawy. Podczas oczekiwania na dalszy etap podróży, lub na transport do miejsca zakwaterowania, uchodźcy (bardzo często matki z dziećmi) mogli skorzystać z przygotowanego miejsca do odpoczynku, i posilić się przed dalszą podróżą. Zorganizowana i skoordynowana pomoc pozwoliła również na udrożnienie samego dworca poprzez usystematyzowanie udzielania poszczególnych rodzajów pomocy oraz przesunięcie napływających mas uchodźców do ich miejsc docelowych lub na dalsze etapy podróży. W ramach projektu zrealizowano następujące działania: Zapewniono nadzór i opiekę koordynacyjną pracy wolontariuszy. Zapewniono wsparcie techniczno-organizacyjne koordynatorów i wolontariuszy.